Peter & Catherine in Asia

In het stuk tussen Prah-Athit en Khao San heb je ook massa's guesthouses, touristen bureautjes, restaurants, ... Maar in dat gedeelte is het eigenlijk een stukje rustiger dan in Khao San zelf. Daar kun je 's avonds echt letterlijk op de koppen lopen. Maar vooral, daar zijn ze zodanig veel toeristen gewoon dat je om te shoppen gewoon niet meer kunt onderhandelen. Ze zijn echt soms te arrogant om nog iets van de prijs af te doen, een prijs die veel hoger ligt dan elders.

Dus zijn we maar gaan shoppen op Chatutchak ofte de weekend-markt. We hadden er veel goeds over gehoord, maar vreesden eerlijk gezegd dat het ook hier vooral interessant was zo'n 5 jaar terug (reeds vele malen van mensen gehoord dat het 5 jaar terug veel goedkoper, rustiger, anders, kortom beter was in Thailand).
Maar dat bleek niet te kloppen. Chatutchak is gigantisch, honderden standen die werkelijk alles aanbieden, van typische soeveniers, naar heel mooie interieur stukken (tot volledige eetkamers toe), over huisdieren (met allerlei accesoires), huishoudspullen, tot alles om je tuin mooi in te richten. En natuurlijk een enorme hoeveelheid kledij. Er was zelfs een kraampje die cowboy outfits en muziek verkocht. Voor elk wat wils dus... Deze markt is zeker niet uitsluitend gericht op toeristen, het merendeel zijn gewoon Thai.
Het is bijna onmogelijk om je er echt deftig in te orienteren dus des te meer geschikt om er in rond te dwalen en je te laten verrassen. Hier vind je echt leuke spullen, niet enkel de typische soeveniers, maar ook echt mooie en originele dingen.
Een gans verschil met Khao San, waar elke winkel echt altijd weer hetzelfde aanbied.

Ook hebben we het Siam Aquarium bezocht in het gloednieuwe Siam Paragorn shopping centre. Dat centrum is niet echt voor de modale thai weggelegd, je vindt er allerlei exclusieve merken (Armani, Chanel, Dolce & Gabbana, Kenzo, ...) en gans onderaan dus het pas geopende Aquarium.
Een duiker in Phuket had ons al gezegd dat hij het persoonlijk niet zo de moeite vond, dat het leuker was om die diertjes in hun natuurlijk omgeving te ontmoeten, maar we waren toch benieuwd.

Het was een beetje van een teleurstelling. De aquaria waren slecht ingedeeld, soms had je een groot aquarium waar er amper een paar vissen inzaten en waar je vruchteloos op zoek was naar de soort die er kennelijk in zou moeten vertoeven (we hebben bijv. geen clownvis gezien - wat nu toch niet zo moeilijk te vinden is). En wat verder zag je een veel te klein aquarium, waar maar liefst 14 murenes waren in ondergebracht. Wellicht zoveel zodat ze niet allemaal een holletje konden vinden om in te schuilen zodat ze wel moesten rondzwemmen.
Ze hadden er ook twee zeeleeuwen in een bassin dat eigenlijk voor pinguins bestemd was (en zelfs voor die beestjes veels te klein zou zijn).
En dan was er nog het voederen van de haaien. Echt een farce. In een aquarium waar er zeker 6 leopard sharks en twee enorme nurse sharks zaten, samenhokkend met een paar enorme roggen en een massa vissen, sprongen er twee duikers in die een bak met vis meehadden die ze dan zo eerlijk mogelijk over de verschillende grote dieren verdeelden. Die machtige beesten werden eigenlijk tot bedelende puppies herleid.
Het zicht van een enorme rog die tegen een haai aanzwemt omdat de ruimte gewoon te klein is, vonden wij onnatuurlijk en wansmakelijk.

Deze keer hebben we in Bangkok wat meer de bus genomen om overal te geraken. Iets wat de Lonely Plant omschrijft als "het vervoersmiddel voor de gevorderde Bangkok reiziger". Eerlijk gezegd, als je gewoon vraagt aan je guesthouse, weten die mensen over het algemeen goed welke bussen je waar kunt nemen. En ze zijn echt spotgoedkoop.

Nog iets typisch aan de thaise steden (Bangkok op kop) is dat ze elke stoep inpalmen met kraampjes om te verkopen. Het lijkt wel alsof elke thai iets te verkopen heeft. Zoals je hieronder merkt, kun je de winkels vanop straat bijna niet zien door al de verkoopstalletjes.

En tot slot nog een foto van de beruchte Tuk-Tuk. Persoonlijk zien we de tuk-tuk chauffeurs eerder als een plaag, ze zagen je constant de oren van het lijf, vragen overdreven veel geld en als je ze dan een keer nodig hebt, zijn ze nergens te bekennen.

Voila, onze laatste post vanuit Thailand. Er zal zeker nog een post volgen over Ayuthaya en Lopburi, maar die gaan we schrijven vanuit Belgie. Nu, eerst thuis geraken...

# posted by Peter @ 3:11 PM