Sunday, February 05, 2006
In Hue kochten we ons ticket in Mandarin Caffee en de eigenaar daarvan is fotograaf. Zijn caffee/restaurant hangt vol met schitterende foto's van Vietnam. Voor de liefhebbers onder jullie, zijn werk kun je bewonderen op :
http://www.mrcu-mandarin.com
Nha Trang is een van de bekendste badplaatsen van Vietnam. Hier brak eindelijk de zon door het wolkendek en hadden we voor het eerst in Vietnam super mooi weer.
Hier hebben we voor de eerste keer in lange tijd terug gedoken. Het deed ongeloofelijk deugd van terug in het water te liggen. De duiken zelf waren niet zo super: zichtbaarheid was niet zo enorm (okay, we zijn slechter gewoon bij ons, maar op reis verwacht een mens nu eenmaal minstens 10 meter he) en ook wat het onderwaterleven betreft was het niet zo onvergetelijk. Maar toch een paar mooie specimen gezien, zoals de naaktslak die je hieronder kunt zien. Het duikseizoen was daar dan ook nog niet echt begonnen. Een paar weken later ziet het er daar wellicht al een stuk beter uit.
Voor de mensen die een duikcarriere in Nha Trang ambieren, de sfeer tussen de verschillende duikclubs is daar niet bepaald vriendelijk: ze hanteren daar zelfs lasterpraktijken om concurrenten de nek om te draaien.
Vanaf Nha Trang hadden we terug echt mooi weer. We hebben er dan ook van genoten door een namiddagje aan het strand te liggen. Met het Tet festival heeft zowat iedereen verlof en heel veel mensen komen vanuit Ho Chi Minh City (ofte Saigon, maar er is zelfs in Vietnam gelijk nogal wat verwarring over welke naam nu de juiste is, de naamsverandering is door het Noorden doorgevoerd, het Zuiden was daar iets minder enthousiast over) naar Nha Trang om van een paar daagjes aan de zee te genieten met de familie. Net als bij ons flaneren de mensen graag langs de dijk, kopen ijsjes (en een assortiment andere, voor ons nogal onbekende, snacks). Maar liggen zonnebaden, dat is echt wel een monopolie voor de westerlingen (tja, zij moeten niet echt aan hun kleurtje werken he :-) ).
Met een nachtbus naar Ho Chi Minh City. We kwamen op een gezegend uur toe in de stad: 5u00, alle guesthouses en hotels nog gesloten. De enige levende zielen die rondliepen (behalve de andere stumperds die gedropt waren) waren diegene die te laat in de caffees bleven hangen en dus ook niet meer naar hun kamer konden (tja, dan moet je wel blijven drinken natuurlijk).
Gelukkig toch, na een uurtje ronddwalen, een heel sympathiek hotelleke gevonden (familiezaak) voor een schappelijke prijs. Saigon (de naam is korter vandaar mijn preferentie) is een enorme stad. Grootste stad van Vietnam (6 miljoen inwoners) en het verkeer is er niet te doen. Het geclaxoneer begint na verloop van tijd echt wel zijn tol te eisen.
De eerste dag wat de stad zelf verkend. Heel interessant was het bezoek aan het War Museum. De nadruk ligt begrijpelijk op de misdaden die de amerikanen begaan hebben. Het moet gezegd, je wordt er echt eventjes stil van. Een oudere man uit Maleisie bemerkte terecht op "het is de vraag in hoeverre je de Verenigde Staten een beschaafd land kunt noemen!". Vond het direkt een sympathieke man :-)
De foto hieronder toont het oude postgebouw in Saigon, met op de voorgrond een nieuwjaarsboom.
De volgende dag hebben we de Cu Chi tunnels bezocht. Een klein overblijfsel van een gigantisch netwerk van tunnels (250km lang) dat tot in Cambodja liep en de Viet Cong hielp om het verzet tegen de Amerikanen (en het zuid-vietnameese leger) in stand te houden.
Het is eigenlijk een belangrijk stuk van hun eigen recente geschiedenis maar we vinden dat ze het eigenlijk nogal in het belachelijke trekken. Het begint al met een propaganda filmpje uit 1967 (!!), van bedenkelijke kwaliteit, en voor de rest is het zodanig op de fotogekke toerist georienteerd dat het eigenlijk meer van een pretpark heeft dan van een oorlogsmonument. Je kunt er trouwens zelf ook wapens uitproberen. Het leger heeft er een grote schietstand ingericht. Nogal cynisch om daar westerse toeristen (waaronder amerikanen!) wapens te zien uitproberen.
Een mooi voorbeeld van wat ze er van maken vind je hieronder: eerst toont er een militair voor hoe de VC ("Charlie") dmv hele kleine luikjes onmiddellijk konden verdwijnen in hun tunnels. Tot daar nog interessant, maar dan werd een half uurtje uitgetrokken zodat iedereen die wilde ook kon verdwijnen, terwijl hun reisgenoten een fotooke kon nemen. Nodeloos te vermelden dat we er niet aan hebben deelgenomen.
Voor de komende dagen hadden we dan een 3-daagse Mekong Delta Tour geboekt, om Vietnam af te sluiten en tot in Phnom Penh door te reizen.
En zo te horen verglijdt Vietnam toch ook naar de Westerse decadentie: naakstslakken, Tet-festival... en dan dan nog hun eigen oorlogsverleden ridiculiseren. De Amerikanen hebben de mensen en hun moraal daar duidelijk ook weer eens verknoeid.
Groeten,
Dago (ps: heb besloten om Peru voor jullie te sparen; heb gisteren geboekt voor Ecuador en Galapagos... mmmm, schildpaddensoep...)
: 5:00 PM Vietnam is inderdaad de verkeerde kant aan het opgaan, zonder het te beseffen kopieren ze de zo bekritiseerde amerikanen. Nu, hier opnieuw geen MacDo enzo te bekennen, wel een eigen versie van een fast food restaurant. Lotteria, tja, verbaast het dat ik echt eerst dacht dat het een winkel was waar ze lotto-biljetjes verkochten. Maar dat doen ze uiteindelijk veel liever op straat (echt een rage in gans ZO-Azie).
Die Lotteria was wel mooi aangepast aan het eten in ZO-Azie: je moest een eeuwigheid wachten om alles apart op te eten: eerst kreeg je je soft drink mee naar boven en na een kwartier kwamen ze met de hamburger af om dan nog eens tien minuutjes later (als alles al op was) met de frietjes te komen opdagen. Een verbetering t.o.v. het gemiddelde restaurant alhier: we konden wel samen eten, meestal krijgt een van onze beiden zijn eten al en zit de ander met hongerige ogen te kijken hoe de ander smakelijk eet.
Ecuador en Galapagos!!! Waaw! Dat is nog een stuk spectaculairder. Maar dan moet je eigenlijk echt wel leren duiken Dago, want zo'n unieke gelegenheid om daar te duiken mag je gewoon niet laten passeren.
Nu zijn wij toevallig lid van de beste PADI club in het Gentse, dus mocht het je interesseren ... :-)
Tussen haakjes, jullie moeten geen schrik hebben om de vogelgriep van ginder mee te brengen: die zit ondertussen toch al in Duitsland en Oostenrijk...
Groeten uit een verzuipend Belgie, en amuseer nog maar ginder. Waar ziiten jullie nu? terug in Cambodja? Ik dacht iets gelezen te hebben van terug naar Phnom Phen... Heb soms moeite het te volgen ;)
: 4:11 PM Die naaktslak zag er redelijk indrukwekkend uit. Ongetwijfeld een plastieken modelleke dat ge daar zelf hebt gezet wegens gebrek aan echte fauna. Geen nood, we begrijpen dat wel. Maar de echte kenners van naaktslakken laten zich natuurlijk niet zo makkelijk om de tuin leiden.
Wat dat eten betreft: laat ik hier eventjes een radicaal nieuw en revolutionair idee lanceren: je kunt ook een bord DELEN in plaats van met hongerige ogen de ander aan te staren (ik ben blij dat je de beschrijving beperkt hebt tot een beschrijving van de ogen, kwijl en zo zouden de kwaliteit van de tekst naar beneden helpen - geen probleem voor mij natuurlijk). Trouwens, zo nieuw is het concept niet, 't is eigenlijk al uitgeprobeerd en dus een beetje retro. Ooit waren er twee honden die zo een bord spaghetti gedeeld hebben. Iets met een vagebond of zo. Misschien lukt het enkel met spaghetti, geen idee.
: 4:34 PM 't Is precies alsof dat het nog op het werk was, enthousiast ja maar beginnen hola.
H.
(ik plaats me even in de plaats van uw oude chef)
: 9:27 PM << Home
