Thursday, February 23, 2006
Nu we Angkor Wat gezien hadden, begon de lokroep van de zee te weerklinken. We konden eigenlijk niet rap genoeg richting Thailand om te duiken.
Toch hebben we nog rap eventjes het zuiden van Cambodja bezocht. Eerst terug tot in Phnom Penh, waar we eigenlijk niets meer te bezoeken hadden en we ons wat hebben vermaakt met de lokale aapjes, in een klein parkje vlakbij een van de tempels.
Dan ging het richting Sihanoukville, tegenwoordig de belangrijkste badplaats van Cambodja. Het strand zelf was vrij mooi en er waren ook een paar gezellige bar/restaurants, waar we 's avonds een lekkere bbq schotel gegeten hebben, met de voeten letterlijk in het zand.
De stad zelf stelt niet zo heel veel voor. We hebben uiteindelijk niet gedoken in Cambodja, vooral omdat het daar heel duur is, voor minder dan 60 dollar heb je er geen duikdag.
In onze guesthouse zat een grote groep cambodjaanse kindjes, die kennelijk genoten van een vakantie aan zee. Een deel van de begeleiders waren westerse vrijwilligers. Ze hebben zich duidelijk rot geamuseerd!
We hadden een ticket geboekt vanuit Sihanoukville tot aan de grens met Thailand. Het was een vrij avontuurlijke route, die dwars door een nationaal park gaat.
Terwijl de meeste hoofdwegen in Cambodja nu verhard zijn en in vrij goede staat, moet deze nog aangepakt worden. Voorlopig is het nog een stoffige piste met heel wat putten. Je kruist een 4-tal rivieren, die momenteel nog met een ferry overgestoken moeten worden, maar er zijn plannen om hier bruggen te bouwen (raar maar waar, dit zou gefinancieerd worden door het thaise leger!?).
Aan de grens vonden we direkt een busje richting Trat. Het deed echt goed om terug in Thailand te zijn. Het was bijna alsof we terug 'thuis' waren. Het verschil met sommige van de buurlanden (vooral Laos en Cambodja) is enorm: er is veel meer infrastructuur, zowel verharde wegen, straatverlichting, deftige voetpaden, ... en een goed functionerend openbaar vervoer. Je merkt direkt dat Thailand een vrij rijk land is. En we waren heel blij van weer eens een 7/11 (voor zij die dit niet kennen, een heel uitgebreide keten van kleine supermarkten) te zien :-)
De volgende dag gingen we naar het eiland Koh Chang.
Toch hebben we nog rap eventjes het zuiden van Cambodja bezocht. Eerst terug tot in Phnom Penh, waar we eigenlijk niets meer te bezoeken hadden en we ons wat hebben vermaakt met de lokale aapjes, in een klein parkje vlakbij een van de tempels.
Dan ging het richting Sihanoukville, tegenwoordig de belangrijkste badplaats van Cambodja. Het strand zelf was vrij mooi en er waren ook een paar gezellige bar/restaurants, waar we 's avonds een lekkere bbq schotel gegeten hebben, met de voeten letterlijk in het zand.
De stad zelf stelt niet zo heel veel voor. We hebben uiteindelijk niet gedoken in Cambodja, vooral omdat het daar heel duur is, voor minder dan 60 dollar heb je er geen duikdag.
In onze guesthouse zat een grote groep cambodjaanse kindjes, die kennelijk genoten van een vakantie aan zee. Een deel van de begeleiders waren westerse vrijwilligers. Ze hebben zich duidelijk rot geamuseerd!
We hadden een ticket geboekt vanuit Sihanoukville tot aan de grens met Thailand. Het was een vrij avontuurlijke route, die dwars door een nationaal park gaat.
Terwijl de meeste hoofdwegen in Cambodja nu verhard zijn en in vrij goede staat, moet deze nog aangepakt worden. Voorlopig is het nog een stoffige piste met heel wat putten. Je kruist een 4-tal rivieren, die momenteel nog met een ferry overgestoken moeten worden, maar er zijn plannen om hier bruggen te bouwen (raar maar waar, dit zou gefinancieerd worden door het thaise leger!?).
Aan de grens vonden we direkt een busje richting Trat. Het deed echt goed om terug in Thailand te zijn. Het was bijna alsof we terug 'thuis' waren. Het verschil met sommige van de buurlanden (vooral Laos en Cambodja) is enorm: er is veel meer infrastructuur, zowel verharde wegen, straatverlichting, deftige voetpaden, ... en een goed functionerend openbaar vervoer. Je merkt direkt dat Thailand een vrij rijk land is. En we waren heel blij van weer eens een 7/11 (voor zij die dit niet kennen, een heel uitgebreide keten van kleine supermarkten) te zien :-)
De volgende dag gingen we naar het eiland Koh Chang.
# posted by Peter @ 10:35 AM 
Comments:
<< Home
Dag Catherine en Peter,
Ik heb pas gisteren (zondag 26 februari) jullie blog gezien. Ik had me voorgenomen om elke dag een stukje te lezen maar ik vond het zo boeiend dat ik het vanf het begin tot het einde aan één stuk gelezen heb. Jullie hebben me even doen wegdromen. Het moet fantastisch zijn zoiets te kunnen ondernemen. Het lijkt me wel vermoeiend en lastig maar het moet heerlijk zijn om ons materialistisch landje te verlaten en even te kunnen genieten van de ongerepte natuur en de andere culturen. Wat het eten betreft zou ik het wel moeilijker hebben. Maar ja zoiets hoort erbij. Ik volg jullie reis zeker verder ! Nog veel reis plezier.
Groetjes,
Fabienne C.
Ik heb pas gisteren (zondag 26 februari) jullie blog gezien. Ik had me voorgenomen om elke dag een stukje te lezen maar ik vond het zo boeiend dat ik het vanf het begin tot het einde aan één stuk gelezen heb. Jullie hebben me even doen wegdromen. Het moet fantastisch zijn zoiets te kunnen ondernemen. Het lijkt me wel vermoeiend en lastig maar het moet heerlijk zijn om ons materialistisch landje te verlaten en even te kunnen genieten van de ongerepte natuur en de andere culturen. Wat het eten betreft zou ik het wel moeilijker hebben. Maar ja zoiets hoort erbij. Ik volg jullie reis zeker verder ! Nog veel reis plezier.
Groetjes,
Fabienne C.
# posted by 
: 2:12 AM
: 2:12 AM
Hallo Fabienne, super dat je onze website hebt gelezen! Blij van je te horen.
Het is inderdaad een enorme ervaring, om zo'n periode van huis weg te zijn in een gans andere cultuur. Of beter culturen want we hebben wel ondervonden dat de verschillende landen van ZO-Azie toch elk hun eigen karakter hebben, ook al zijn er natuurlijk een aantal gemeenschappelijke trekken.
Het is wel vermoeiend bij momenten. Nu het vele reizen is nu eigenlijk een beetje achter de rug. Vanaf nu, gaan we in het zuiden van Thailand rondlopen, eigenlijk van eiland naar eiland hoppen, met duiken als belangrijkste bezigheid. Dus je mag je nog aan een pak onderwater foto's verwachten :-)
Als ge goesting hebt om eens te mailen, dat kun je altijd via peter.vandaele@gmail.com
groetjes
Het is inderdaad een enorme ervaring, om zo'n periode van huis weg te zijn in een gans andere cultuur. Of beter culturen want we hebben wel ondervonden dat de verschillende landen van ZO-Azie toch elk hun eigen karakter hebben, ook al zijn er natuurlijk een aantal gemeenschappelijke trekken.
Het is wel vermoeiend bij momenten. Nu het vele reizen is nu eigenlijk een beetje achter de rug. Vanaf nu, gaan we in het zuiden van Thailand rondlopen, eigenlijk van eiland naar eiland hoppen, met duiken als belangrijkste bezigheid. Dus je mag je nog aan een pak onderwater foto's verwachten :-)
Als ge goesting hebt om eens te mailen, dat kun je altijd via peter.vandaele@gmail.com
groetjes
als de 7/Eleven al opgerukt is tot in Thailand is de beschaving natuurlijk niet meer veraf, je zal terug met straffe bromfietsverhalen moeten afkomen om indruk te maken hoor.
Grapje.
De 7/Eleven is een op en top Amerikaanse keten, die ooit een professionele wielerploeg had in Europa. Vandaar mijn interesse...
H.
Post a Comment
Grapje.
De 7/Eleven is een op en top Amerikaanse keten, die ooit een professionele wielerploeg had in Europa. Vandaar mijn interesse...
H.
# posted by : 4:35 PM
: 4:35 PM << Home
