Monday, January 02, 2006
Vanuit Chiang Mai gingen we naar Chiang Rai. Deze kleine stad ligt in een van de meest noordelijke provincies, in een gebied dat gemeenzaam de 'Golden Triangle' (Gouden Driehoek) wordt genoemd. Het gebied is gekend voor zijn opium productie (momenteel de grootste producent van opium ter wereld, goed voor zo'n goeie 30% van de wereldproductie).
Veel hebben we er niet gedaan, grotendeels omdat het weer nog niet echt optimaal was. Probleem met regenachtig weer in een land als Thailand is dat alles gericht is naar buitenactiviteiten.
In onze guest house twee sympathieke broers uit Nederland ontmoet, waar we een paar keer mee uit eten zijn gegaan.
Uiteraard hebben we het centrum van de 'Golden Triangle' bezocht, een drielanden-punt tussen Thailand, Myanmar en Laos. Zie foto hieronder: het is een samenvloeiing van twee rivieren. Wij staan uiteraard in Thailand, het stuk land datj e aan de linkerkant ziet (beetje van een schiereiland dat in een zandstrook eindigt) is Myanmar en aan de rechterkant, over het water heb je Laos.
Bij het drielanden-punt vind je ook het 'House of Opium' een museum over de teelt en gebruik van opium. Officieel wordt er enkel nog opium geteeld in Thailand voor medicinaal gebruik. Al zijn er nog genoeg boeren die maar wat graag opium telen ipv andere gewassen, omwille van de grote winsten. De CIA 'helpt' de Thaise regering om deze illegale velden op te sporen en te vernietigen. Volgens de engelse eigenaar van onze guest house (die echt overal samenzweringen zag: zo denkt hij dat 'ze' de wereldpopulatie binnenkort dmv een aantal vreselijke ziektes die door de mens gecreerd zijn tot zo'n 20% van zijn huidige aantal wil reduceren) zou de reden eerder zijn dat ze op die manier de productie van opium willen controleren. Waar ik hen nu wel toe in staat zie, met hun controle over Afghanistan indachte zijn ze in ieder geval goed op weg.
Het interessantse dat we bijgeleerd hebben is dat opium eigenlijk van het Middelandse Zee-gebied kwam (en iets later het Midden-Oosten) en wellicht door Alexander de Grote in het Verre Oosten is geintroduceerd.
In Chiang Rai zelf vind je een aantal mooie tempels (of wat had je gedacht?) waaronder de Wat Prah Kaew, die een replica van de Emerald Buddha heeft. Zie een van de eerste posts, de echte staat in Bangkok, maar stond oorspronkelijk hier. De copie hebben ze wel net een klein beetje kleiner gemaakt (ere wie ere toekomt). Het is trouwens uit chineese Jade gemaakt.
Het leuke is dat de copie een stuk dichter te benaderen is, waardoor je hem veel beter ziet. De foto is wel ene beetje donker.
Ook heel interessant was ons bezoek aan het Hilltribe museum. Het is tevens een organisatie die zich het lot van de hill tribes aantrekt. Wat ons daar het meest geschockeerd heeft is dat gans die affaire met de Long-neck Karen (zie een tijdje terug) eigenlijk grotendeels opgezet is door een organisatie die die mensen overbrengt vanuit Myanmar (al zou het me niet verwonderen dat ze er ook ronselen tussen diegene die dan toch al het land ontvlucht zijn). De dorpen zijn eigenlijk een beetje van een opgezet cultureel park.
Wat inderdaad opviel (in retrospect natuurlijk) is dat je zowat bij elk huis een standje had waar ze souveniertjes verkochten (allemaal hetzelfde uiteraard) en dat er voor de rest weinig te zien was van de normale activiteiten in zo'n dorp: landbouw om maar iets te zeggen. Ze teelten daar niets. Het contrast was eigenlijk vrij groot vergeleken met het Karen dorp waar we in gelogeerd hadden. Het grote geld gaat dus vooral naar die organisatie.
Probleem is dat we wat die Long-neck Karen betreft, nu al heel wat verschillende verhalen gehoord hebben en zoals wel vaker is er niet echt een officieel verhaal, maar het is ons gevoel dat het verhaal dat we in het museum vernomen hebben wel eens het juiste zou kunnen zijn.
doei.
Veel hebben we er niet gedaan, grotendeels omdat het weer nog niet echt optimaal was. Probleem met regenachtig weer in een land als Thailand is dat alles gericht is naar buitenactiviteiten.
In onze guest house twee sympathieke broers uit Nederland ontmoet, waar we een paar keer mee uit eten zijn gegaan.
Uiteraard hebben we het centrum van de 'Golden Triangle' bezocht, een drielanden-punt tussen Thailand, Myanmar en Laos. Zie foto hieronder: het is een samenvloeiing van twee rivieren. Wij staan uiteraard in Thailand, het stuk land datj e aan de linkerkant ziet (beetje van een schiereiland dat in een zandstrook eindigt) is Myanmar en aan de rechterkant, over het water heb je Laos.
Bij het drielanden-punt vind je ook het 'House of Opium' een museum over de teelt en gebruik van opium. Officieel wordt er enkel nog opium geteeld in Thailand voor medicinaal gebruik. Al zijn er nog genoeg boeren die maar wat graag opium telen ipv andere gewassen, omwille van de grote winsten. De CIA 'helpt' de Thaise regering om deze illegale velden op te sporen en te vernietigen. Volgens de engelse eigenaar van onze guest house (die echt overal samenzweringen zag: zo denkt hij dat 'ze' de wereldpopulatie binnenkort dmv een aantal vreselijke ziektes die door de mens gecreerd zijn tot zo'n 20% van zijn huidige aantal wil reduceren) zou de reden eerder zijn dat ze op die manier de productie van opium willen controleren. Waar ik hen nu wel toe in staat zie, met hun controle over Afghanistan indachte zijn ze in ieder geval goed op weg.
Het interessantse dat we bijgeleerd hebben is dat opium eigenlijk van het Middelandse Zee-gebied kwam (en iets later het Midden-Oosten) en wellicht door Alexander de Grote in het Verre Oosten is geintroduceerd.
In Chiang Rai zelf vind je een aantal mooie tempels (of wat had je gedacht?) waaronder de Wat Prah Kaew, die een replica van de Emerald Buddha heeft. Zie een van de eerste posts, de echte staat in Bangkok, maar stond oorspronkelijk hier. De copie hebben ze wel net een klein beetje kleiner gemaakt (ere wie ere toekomt). Het is trouwens uit chineese Jade gemaakt.
Het leuke is dat de copie een stuk dichter te benaderen is, waardoor je hem veel beter ziet. De foto is wel ene beetje donker.
Ook heel interessant was ons bezoek aan het Hilltribe museum. Het is tevens een organisatie die zich het lot van de hill tribes aantrekt. Wat ons daar het meest geschockeerd heeft is dat gans die affaire met de Long-neck Karen (zie een tijdje terug) eigenlijk grotendeels opgezet is door een organisatie die die mensen overbrengt vanuit Myanmar (al zou het me niet verwonderen dat ze er ook ronselen tussen diegene die dan toch al het land ontvlucht zijn). De dorpen zijn eigenlijk een beetje van een opgezet cultureel park.
Wat inderdaad opviel (in retrospect natuurlijk) is dat je zowat bij elk huis een standje had waar ze souveniertjes verkochten (allemaal hetzelfde uiteraard) en dat er voor de rest weinig te zien was van de normale activiteiten in zo'n dorp: landbouw om maar iets te zeggen. Ze teelten daar niets. Het contrast was eigenlijk vrij groot vergeleken met het Karen dorp waar we in gelogeerd hadden. Het grote geld gaat dus vooral naar die organisatie.
Probleem is dat we wat die Long-neck Karen betreft, nu al heel wat verschillende verhalen gehoord hebben en zoals wel vaker is er niet echt een officieel verhaal, maar het is ons gevoel dat het verhaal dat we in het museum vernomen hebben wel eens het juiste zou kunnen zijn.
doei.
# posted by Peter @ 5:46 PM 
Comments:
<< Home
Hallo daar,
hier de kerstperiode succesvol doorgespartelt, en nu weer aan het werk geslagen. In elk geval wens ik jullie beiden een gelukkig 2006, met nog een aantal heel mooie vakantiemaanden vol (leuke) verrassingen en ervaringen. En natuurlijk ook een veilige thuiskomst, al zullen jullie daar momenteel nog niet aan willen denken.
Zo te horen lopen de Thai ook niet al te hoog op met onze Amerikaanse medemens. Tja, zelfs dat verhaal over grote pandemieën zou mij op den duur niet eens verwonderen. Pas wel op indien jullie plaatstelijke kruiden meebrengen voor jullie buffet: opium is hier nog altijd verboden (voor zover ik weet).
Groetjes,
D.
hier de kerstperiode succesvol doorgespartelt, en nu weer aan het werk geslagen. In elk geval wens ik jullie beiden een gelukkig 2006, met nog een aantal heel mooie vakantiemaanden vol (leuke) verrassingen en ervaringen. En natuurlijk ook een veilige thuiskomst, al zullen jullie daar momenteel nog niet aan willen denken.
Zo te horen lopen de Thai ook niet al te hoog op met onze Amerikaanse medemens. Tja, zelfs dat verhaal over grote pandemieën zou mij op den duur niet eens verwonderen. Pas wel op indien jullie plaatstelijke kruiden meebrengen voor jullie buffet: opium is hier nog altijd verboden (voor zover ik weet).
Groetjes,
D.
# posted by 
: 3:55 PM
: 3:55 PM
Tja, wat nu te geloven over die Long neck Karen? En kunnen ze nu die nekringen inderdaad verwijderen zonder hun nek te breken? Hebben ze dat gedemonstreerd? (op de duur ga je enkel nog geloven wat je zelf gezien hebt en dan nog... want als er zoveel ge-ensceneerd wordt, weet je het helemaal niet meer).
Take care!
Lieve
Take care!
Lieve
# posted by : 8:00 PM
: 8:00 PM
Ugh!
Da's Vlaams voor gelukkig nieuwjaar (een taal die jullie binnenkort niet meer machtig zullen zijn).
Eerst en vooral: die opmerking over "sympathieke" Nederlandse broers geloof ik niet, om de simpele reden dat je het woord "sympathiek" gebruikt heb. Een duidelijke aanwijzing dat jullie het Vlaams/Nederlands aan het verleren zijn.
Ik herinner mij dat ik daar ook ooit nog eens op dat drielandenpunt heb gestaan (er kunnen nog aanwijzingen zijn zoals voetafdrukken en andere sporen van natuurrampen), maar veel is er mij niet van bijgebleven (behalve dat ik er 4 van wou maken, zo mijn eigen kleine mini-staat, Emperor Jeffrey I zegt me wel iets). Vroeg me ook af hoe ik mijn eigen opiumhandeltje kon opstarten, maar ik had er toen echt geen tijd voor, aangezien ik druk bezig was met een geheim project dat d.m.v. ziektes de wereldbevolking tot 20% wou reduceren.
Wat die lange nekken betreft: ik zou toch echt niet om een demonstratie vragen. Voor 't zelfde geld breekt die nek en heb je weliswaar je bewijs, maar ook een lijk. Met een lange nek. Moeilijk om van af te geraken.
Tot slot nog een disclaimer: mochten bepaalde individuen foto's doorsturen die ondergetekende afbeelden op oudejaar: niet geloven, da's duidelijk gephotoshopped.
Ok, schade ingehaald. Check.
Da's Vlaams voor gelukkig nieuwjaar (een taal die jullie binnenkort niet meer machtig zullen zijn).
Eerst en vooral: die opmerking over "sympathieke" Nederlandse broers geloof ik niet, om de simpele reden dat je het woord "sympathiek" gebruikt heb. Een duidelijke aanwijzing dat jullie het Vlaams/Nederlands aan het verleren zijn.
Ik herinner mij dat ik daar ook ooit nog eens op dat drielandenpunt heb gestaan (er kunnen nog aanwijzingen zijn zoals voetafdrukken en andere sporen van natuurrampen), maar veel is er mij niet van bijgebleven (behalve dat ik er 4 van wou maken, zo mijn eigen kleine mini-staat, Emperor Jeffrey I zegt me wel iets). Vroeg me ook af hoe ik mijn eigen opiumhandeltje kon opstarten, maar ik had er toen echt geen tijd voor, aangezien ik druk bezig was met een geheim project dat d.m.v. ziektes de wereldbevolking tot 20% wou reduceren.
Wat die lange nekken betreft: ik zou toch echt niet om een demonstratie vragen. Voor 't zelfde geld breekt die nek en heb je weliswaar je bewijs, maar ook een lijk. Met een lange nek. Moeilijk om van af te geraken.
Tot slot nog een disclaimer: mochten bepaalde individuen foto's doorsturen die ondergetekende afbeelden op oudejaar: niet geloven, da's duidelijk gephotoshopped.
Ok, schade ingehaald. Check.
# posted by : 3:22 PM
: 3:22 PM
Dag Catherine en Peter,
Alles kits ? Mijn beste wensen voor 2006 en veeeeel duikplezier.
Hier water +/- 4° C dus brrrrr
Mvg Alain
Alles kits ? Mijn beste wensen voor 2006 en veeeeel duikplezier.
Hier water +/- 4° C dus brrrrr
Mvg Alain
# posted by : 3:23 AM
: 3:23 AM
Beste wensen en nog veel reisplezier Peter en Cathérine!!!
tja, de verhalen (misbruiken) van "lange nekken" heb ik ook al gehoord ; natuurlijk als er minder of geen toeristen naartoe zouden gaan, stelt het probleem zich niet he... tja, je gaat met een dubbel gevoel niewaar.
hopelijk hebben jullie eens een weekje "rust" tijdens jullie zwerverbestaan, want jullie hebben al impressionant traject afgewerkt; gezellig in een dorpje verbroederen met de lokale bevolking of andere "backpackers", natuurlijk marktje doen, een kookcursus volgen bvb (is al lang geleden lijkt mij:-)
rijsthapjes met opium-kruiden; kan niet slecht zijn, als je het mij vraagt!
wacht vol ondegeduld op de volgende avonturen !!!!
tja, de verhalen (misbruiken) van "lange nekken" heb ik ook al gehoord ; natuurlijk als er minder of geen toeristen naartoe zouden gaan, stelt het probleem zich niet he... tja, je gaat met een dubbel gevoel niewaar.
hopelijk hebben jullie eens een weekje "rust" tijdens jullie zwerverbestaan, want jullie hebben al impressionant traject afgewerkt; gezellig in een dorpje verbroederen met de lokale bevolking of andere "backpackers", natuurlijk marktje doen, een kookcursus volgen bvb (is al lang geleden lijkt mij:-)
rijsthapjes met opium-kruiden; kan niet slecht zijn, als je het mij vraagt!
wacht vol ondegeduld op de volgende avonturen !!!!
# posted by : 4:43 PM
: 4:43 PM
Jullie ook allemaal de allerbeste wensen voor 2006!
We gaan de opium toch maar laten voor wat het is. In Vang Vieng kon je op verschillende plaatsen Opium gerechten bestellen. Of pizza met marihuana bijv. Maar het is en blijft ook hier illegaal. Kennelijk is de boete zo'n 500 dollar als ze je stekken (direkt te betalen en uiteraard zonder bewijsje).
Maar geld is er in ieder geval mee te verdienen. In Myanmar heb je de een of andere war-lord die jaren lang een stuk van de traffiek in opium controlleerde en tegelijkertijd een rebellenleger tegen de regering in stand hield. De regering heeft hem uiteindelijk aangeboden gewoon zijn traffiek te blijven controleren maar te stoppen met de rebellie, de mens zit nu op zijn lauweren te rusten in ... Rangoon.
In Phonsavan (Plain of the Jars) trouwens weer een mooi staaltje gezien van de paranoia van de amerikanen. Een of andere amerikaan was er van overtuigd dat een van de mensen die een hotel uitbaat hem achtervolgde en (in zijn woorden) "niet american-friendly" was. Tja, je moet daar ook geen aandacht op vestigen als je weet dat jouw land in die regio meer bommen heeft laten vallen dan op Duitsland in WO II. Kennelijk werden de ladingen, die eigenlijk voor Vietnam bestemd waren maar bijv. door weersomstandigheden niet gedropt konden worden, simpelweg op Laos gedropt.
Er werd ook specifiek daar gebombardeerd he: de Ho Chi Minh trail (die de bevooradingen van Noord naar Zuid Vietnam moest brengen) werd dagelijks gebombardeerd.
Wat de long-neck betreft, inderdaad een dubbel gevoel. Ik vrees dat er heel veel misbruik is als het om die hilltribes gaat. Bij zowat elke toer zit er wel een bezoekje bij. En echt op mijn gemak loop ik er meestal niet, je weet nooit wat zij er aan hebben en je voelt je altijd weer een indringer.
Dat maakt het verbroederen met trouwens ook niet zo makkelijk.
Een coocking-course gaan we niet in Laos volgen: hun eten hier is belange niet zo verfijnd als in Thailand. Toch bedankt dat je er mee inzat Veronique :-)
Ga dan eens een post bijschrijven zie!
bye,
Peter
Post a Comment
We gaan de opium toch maar laten voor wat het is. In Vang Vieng kon je op verschillende plaatsen Opium gerechten bestellen. Of pizza met marihuana bijv. Maar het is en blijft ook hier illegaal. Kennelijk is de boete zo'n 500 dollar als ze je stekken (direkt te betalen en uiteraard zonder bewijsje).
Maar geld is er in ieder geval mee te verdienen. In Myanmar heb je de een of andere war-lord die jaren lang een stuk van de traffiek in opium controlleerde en tegelijkertijd een rebellenleger tegen de regering in stand hield. De regering heeft hem uiteindelijk aangeboden gewoon zijn traffiek te blijven controleren maar te stoppen met de rebellie, de mens zit nu op zijn lauweren te rusten in ... Rangoon.
In Phonsavan (Plain of the Jars) trouwens weer een mooi staaltje gezien van de paranoia van de amerikanen. Een of andere amerikaan was er van overtuigd dat een van de mensen die een hotel uitbaat hem achtervolgde en (in zijn woorden) "niet american-friendly" was. Tja, je moet daar ook geen aandacht op vestigen als je weet dat jouw land in die regio meer bommen heeft laten vallen dan op Duitsland in WO II. Kennelijk werden de ladingen, die eigenlijk voor Vietnam bestemd waren maar bijv. door weersomstandigheden niet gedropt konden worden, simpelweg op Laos gedropt.
Er werd ook specifiek daar gebombardeerd he: de Ho Chi Minh trail (die de bevooradingen van Noord naar Zuid Vietnam moest brengen) werd dagelijks gebombardeerd.
Wat de long-neck betreft, inderdaad een dubbel gevoel. Ik vrees dat er heel veel misbruik is als het om die hilltribes gaat. Bij zowat elke toer zit er wel een bezoekje bij. En echt op mijn gemak loop ik er meestal niet, je weet nooit wat zij er aan hebben en je voelt je altijd weer een indringer.
Dat maakt het verbroederen met trouwens ook niet zo makkelijk.
Een coocking-course gaan we niet in Laos volgen: hun eten hier is belange niet zo verfijnd als in Thailand. Toch bedankt dat je er mee inzat Veronique :-)
Ga dan eens een post bijschrijven zie!
bye,
Peter
<< Home
