Peter & Catherine in Asia

Op 27 december staken we de Mekong (Mae Kong ofte Kong rivier) over richting Laos. In het stadje aan de overkant, Huay Xai, is er niet zo bijster veel te doen of te zien. Het is echt een transit plaats, waar heel veel mensen ofwel direkt naar het noorden trekken (Nam Tha national park o.a.) ofwel de tweedaagse trip langs de Mekong doen met de slow boat.
Heel veel mensen proberen je een ticket aan te smeren, maar we zijn gewoon tot aan de pier geweest en daar bleek het ticket een stuk goedkoper te zijn.
Nu, er zijn wel verschillende soorten boten, wij hadden de basic boot, met harde houten banken. Gelukkig waren we (zoals altijd) heel vroeg ter plekke, waardoor we een plaatsje te pakken kregen op een klein platform vooraan de boot (waaronder ze een deel van de bagage staken). Daar was het een stuk aangenamer zitten (kon je al eens je benen strekken).

Gedurende die twee dagen heel veel gelezen (we zaten elke dag zo'n 7 uur op de boot) en van het schitterende landschap genoten. De Mekong vallei is echt prachtig!!

Omringd door heuvels/bergen, een heel groene vallei, met hier en daar kleine dorpjes. Met spelende kinderen die in het bruine water van de mekong zwommen.
Daar we de basic boot hadden stopte die op vrij veel plaatsen om lokale mensen op en af te laten (of de obligatoire zakken rijst op te pikken). Maar dat is op zich ook een belevenis, zo zie je iets van het leven op en rond de rivier.

En je raakt tijdens zo'n trip natuurlijk ook met je mede-passagiers aan de praat. Een aantal ervan blijven we trouwens tegenkomen in de verdere rondreis. O.a. veel gebabbeld met een sympathiek (jawel Jef!) nederlands gezin dat met zijn zessen op rondreis was.

De avond van de eerste dag stop je in Pak Beng. Nog meer dan Huay Xai een transit plaats. En ze profiteren er van. Een vrij goedkope kamer gevonden, maar die stelde echt niets voor : bamboe "muren" en een gemeenschappelijke "badkamer" die onder water stond. Het eten was er duur en echt niet lekker. Tja, ze moeten hun best niet doen he: morgen komen we toch niet terug :-).
Op het einde van de tweede dag kwamen we in Luang Prabang aan. Onmiddellijk waren we er door gecharmeerd, maar eerst dienden we een slaapplaats te vinden. Luang Prabang is al populair en een dag voor oudejaar zat het afgeladen vol. Eerste keer dat we zo lang hebben moeten lopen zoeken. Uiteindelijk familie guest house gevonden, op 10 minuutjes wandelen van het centrum.