Sunday, January 08, 2006
De rit duurde zo'n 7,5 uur, maar we werden beloond door schitterende bergzichten.
Het meest intrigerende was het beeld van de ochtendmist die in de valleien bleef hangen.
Een groot stuk van de rit zaten we op grotere hoogte, waardoor we het gevoel hadden dat we boven de wolken reden.
Phonsavan is bekend omwille van de Plain of the Jars. Een aantal vlaktes die vol liggen met grote stenen kruiken. De precieze oorsprong en gebruik zijn niet 100% geweten. Wellicht waren het begraafplaatsen. Een lokale mythe bij de Lao beweert dat het om whiskey kruiken gaat, om de beroemde Lao Lao (rijstwhiskey die ze zelf met grote hoeveelheden naar binnen werken) te maken. Deze zou gedronken worden bij overwinningsfeesten na een belangrijke veldslag.
Onze dagtrip bevatte ook een korte stop in een dorp waar we zagen hoe die Lao Lao gemaakt wordt. Eerst laten ze de rijst fermenteren (ergo ze voegen er water en gist aan toe). Na een tweetal weken, wordt het goedje in een ander vat geplaatst, bovenop een vuur. Het vat wordt afgesloten door een deksel met koud water erop, zodat er condensatie ontstaat dewelke opgevangen wordt. En zo heb je Lao Lao. Die trouwens best lekker was! Wat je gezien de primitieve manier van bereiding niet zou verwachten.
Ik stel voor dat julie alvast wat oefenen tegen dat we terug zijn!
De regio rond Phonsavan is vreselijk gebombardeerd tijdens de zogenaamde Vietnam-oorlog (ofte de 2de indochineese oorlog). Niet alleen probeerden de amerikanen de toevoerlijn tussen Noord- en Zuid-Vietnam (de bekende Ho Chi Minh trail) af te snijden (wat ondanks de overvloedige bombardementen nooit gelukt is). Tevens werd de regio vaak gebruikt om bommen te droppen die de amerikanen door omstandigheden (bijv. slecht weer) niet boven Vietnam zelf hadden kunnen droppen.
Ze dragen de amerikanen daar dan ook niet zo'n ongeloofelijk warm hart toe.
Tot op de dag van vandaag worden er heel veel onontplofte bommen teruggevonden (zogenaamde UXO:UneXploded Ordenance). In het verleden kwamen hier vrij veel mensen bij om en werden er heel veel verminkt. Gelukkig zijn er nu organisaties die meehelpen bij het opruimen van de UXOs. Ze zetten ook campagnes op om de mensen op de gevaren te wijzen.
Dit werk is echt vrij recent, want twee van de sites die we bezocht hebben waren nog maar 8 maanden bom-vrij.
Na terug een gezellige busrit van een kleine 7 uur, kwamen we in Vang Vieng aan. Vang Vieng ligt in een prachtig gebied, aan een rivier, omgeven door indrukwekkende spitse bergen (uit limestone, weet niet wat het nederlandse woord hiervoor is).
Hoe mooi de omgeving is, des te platter is de sfeer in het stadje zelf. De stad is vergeven van de bars, waar de liefhebbers het ontbijt konden nemen, terwijl ze episodes van Friends bekeken.
Dat vormde nogal een schril contrast met het stoffige Phonsavan, waar er bijna geen toeristen rondliepen.
We hebben er wel een heel leuke kayaktocht gemaakt langs de rivier, waarbij we ook een paar grotten bezocht hebben.
Zo te zien aan de foto's, precies genoten van een paar heerlijke landschappen. Jullie zijn echt gelukzakken!!! Ik reserveer in april best al een heel weekend voor de dia's zeker...:-)
gr. Saar
PS Speciaal voor Catherine: nieuwe poezenfoto's!
: 1:42 AM Heel erg bedankt voor het kaartje uit Thailand.
Hij was er super content mee en kmoest jullie geruststellen omdat met hem nu alles goed gaat.
: 1:58 AM Doei! (om in de sfeer van de sympathieke Nederlanders te blijven)
Lieve
: 3:54 PM Limestone is inderdaad kalksteen (extra punten en een bank vooruit voor Lieve) en ik moet zeggen dat die bergen bepaald fotogeniek zijn. Als ik ooit eens terugga moet ik die streek zeker eens bezoeken.
Verder is het duidelijk dat jullie ten prooi zijn gevallen van de Nederlandse propagandamachine. Dat wordt een half jaartje quarantaine als jullie ooit terug naar Belgie willen komen, want zo kunnen we jullie het land niet in laten.
: 4:24 PM Blij te horen dat het beter gaat met Patrick, een hele geruststelling.. Doe hen heel veel groeten.
Bedankt voor de info ivm de kalksteen (ik zal het zeker nooit meer vergeten), ook al een uitgebreide mail van Bruno gekregen met de nodige achtergrondinformatie, wist wel dat het antwoord rap zo komen. :-)
Bwa, wat de nederlanders betreft, heb altijd gesteld dat ze idividueel meestal nog wel meevallen. het is meestal naar de botten als je er meer dan drie bijeenhebt.
En ja, aangezien we altijd zoveel belgen tegenkomen op reis, moeten we het wel met hen stellen als we nog eens onze eigen taal willen spreken.
We beginnen Laos echt de max te vinden. Het is qua landschappen veel mooier nog dan Thailand. Enige nadelen zijn eigenlijk het mindere eten (en dat is ook relatief hoor: na Thailand zou wellicht elk ander land verbleken) en de soms nogal ruwe houding van de plaatselijke bevolking (maar als je juist van het land van de duizend glimlachen komt is ook dat relatief wellicht, ik vraag me af, niet slecht bedoeld, hoe de gemiddelde vlaming overkomt naar de toeristen toe).
Laos is nog een stuk authentieker, deels omdat het toerisme hier nog in zijn kinderschoenen staat (eigenlijk pas sinds 2000) en deels omdat er hier gewoon minder mensen wonen: slechts 6,2 miljoen voor een oppervlakte van 236.800 vierkante km (ofte 7 keer Belgie).
Er is trouwens een nieuwe mijlpaal bereikt wat de toeristische infrastructuur in Laos betreft, Vientiane heeft vanaf nu effectief (op zijn minst 4) ATMs, je kunt dus geld afhalen met je VISA kaart.
In de nieuwste editie van Lonely Planet (zogenaamd editie 2005, maar we hebben achterhaald dat de meeste informatie dateert van september 2004 en dus in een aantal gevallen danig achterhaald is) stond er dat er nog geen enkele ATM was in gans Laos.
groeten uit vientiane...
<< Home
