Friday, December 09, 2005
De provincie Kanchanaburi was prachtig! De gelijknamige hoofdstad is vooral bekend omwille van de Bridge over the River Kwai. We waren daar wel uitgerekend tijdens de drukste periode van het jaar, waarbij ze het bombardement van bovengenoemde brug in 1945 herdenken (beetje van een circus daarrond: heel veel volk, een 'sound and light'-show en heel veel kraampjes (soit een vlaamse kermis op zijn thais).
In de stad ook veel musea rond WWII en een aantal oorlogskerkhoven. Daar liggen trouwens heel veel nederlandse soldaten. De soldaten (POWs), afkomstig uit Engeland, Nederland, USA en Australie zijn gestorven bij de constructie van de 'Death Railway' tussen Birma en Thailand, tijdens de Japanse bezetting van Zuid-Oost Azie. Er moet opgemerkt worden dat er ook zo'n 90.000 lokale werkkrachten zijn omgekomen (die worden soms wel eens vergeten).

We hebben ons dan maar weer een brommerke gehuurd om de omgeving te gaan verkennen. Een aantal heel mooie tempels gezien (de tweede foto is echt van een tempel en niet in een pretpark getrokken!). In de namiddag de tempel van de tijgers bezocht.


Daar kun je een echte tijger aanraken, en zelfs heel eventjes mee wandelen. Er waren zelfs 4 baby tijgers. Echte schatjes, net kittens. Maar net als katten, ook niet zonder gevaren, wat ik heb gemerkt toen ik er eentje oppakte en die kennelijk nogal wat honger had. Hij was ongeduldig en heeft me dat met een kleine krabbel duidelijk gemaakt :-)
De tempel is een toevluchtoord voor tijgers die gevonden worden (meestal omdat de moeder is doodgeschoten) en die door de monikken opgevoed worden.
Bedoeling is om die terug in het wild te introduceren.

We zijn dan nog een dag of twee naar het uiterste westen van de provincie geweest (rond Sanglaburi), waar we ons wat ontspannen hebben aan het meer. Sanglaburi is vooral bekend omwille van de Mon Brug (de langste houten brug in Thailand), die naar een Mon dorp leid (de Mon zijn een van de volkeren die in de regio tussen Thailand en Birma leven).


Terug in Kanchanaburi hebben we een prachtige dagtocht gemaakt, waarbij we de watervallen van Erawan hebben bezocht, op een olifant hebben rondgereden en een stuk langs de beroemde Death Railway (zie derde foto hieronder) hebben afgelegd met een lokale trein. In het Erawan nationaal park, kan je een route volgen met 7 stops, waarbij je telkens een waterval ziet, met bovenaan de hoofdwaterval. Je kunt in elk van die stops zwemmen (wat we bij stop 4 en 7 ook gedaan hebben, zie tweede foto).



tot een volgende,
Peter & Catherine.
In de stad ook veel musea rond WWII en een aantal oorlogskerkhoven. Daar liggen trouwens heel veel nederlandse soldaten. De soldaten (POWs), afkomstig uit Engeland, Nederland, USA en Australie zijn gestorven bij de constructie van de 'Death Railway' tussen Birma en Thailand, tijdens de Japanse bezetting van Zuid-Oost Azie. Er moet opgemerkt worden dat er ook zo'n 90.000 lokale werkkrachten zijn omgekomen (die worden soms wel eens vergeten).

We hebben ons dan maar weer een brommerke gehuurd om de omgeving te gaan verkennen. Een aantal heel mooie tempels gezien (de tweede foto is echt van een tempel en niet in een pretpark getrokken!). In de namiddag de tempel van de tijgers bezocht.


Daar kun je een echte tijger aanraken, en zelfs heel eventjes mee wandelen. Er waren zelfs 4 baby tijgers. Echte schatjes, net kittens. Maar net als katten, ook niet zonder gevaren, wat ik heb gemerkt toen ik er eentje oppakte en die kennelijk nogal wat honger had. Hij was ongeduldig en heeft me dat met een kleine krabbel duidelijk gemaakt :-)
De tempel is een toevluchtoord voor tijgers die gevonden worden (meestal omdat de moeder is doodgeschoten) en die door de monikken opgevoed worden.
Bedoeling is om die terug in het wild te introduceren.

We zijn dan nog een dag of twee naar het uiterste westen van de provincie geweest (rond Sanglaburi), waar we ons wat ontspannen hebben aan het meer. Sanglaburi is vooral bekend omwille van de Mon Brug (de langste houten brug in Thailand), die naar een Mon dorp leid (de Mon zijn een van de volkeren die in de regio tussen Thailand en Birma leven).


Terug in Kanchanaburi hebben we een prachtige dagtocht gemaakt, waarbij we de watervallen van Erawan hebben bezocht, op een olifant hebben rondgereden en een stuk langs de beroemde Death Railway (zie derde foto hieronder) hebben afgelegd met een lokale trein. In het Erawan nationaal park, kan je een route volgen met 7 stops, waarbij je telkens een waterval ziet, met bovenaan de hoofdwaterval. Je kunt in elk van die stops zwemmen (wat we bij stop 4 en 7 ook gedaan hebben, zie tweede foto).



tot een volgende,
Peter & Catherine.
Comments:
<< Home
De watervallen van Erawan zijn echt betoverend. De mooiste die we gezien hebben. Alles in een prachtig bosrijk decor geplaatst, het zonlicht valt gelijk altijd op de juiste plaatsen door het bladerdak en verlicht het lichtblauwe water.
Het was wat frisjes om te zwemmen, maar wel zalig verkwikkend.
Post a Comment
Het was wat frisjes om te zwemmen, maar wel zalig verkwikkend.
<< Home