Monday, April 10, 2006
En weer zitten we in Bangkok in een ons bekend guesthouse (New Merry V GH), aan Pra-Athit Road, niet ver van Khao San Road, het super bekende backpackersgebied van Banglamphu, in Bangkok. Khao San Road is ons eigenlijk een beetje te druk en eerlijk gezegd te clichee : overal kun je dezelfde dingen kopen, kun je dreadlocks in je haar laten steken en staan er promo-meisjes klaar om je allerlei lekkers aan te bieden. Hieronder trouwens een stoet in aanloop naar het Songkran festival, dat een paar dagen later door zou gaan (juist op de dag van ons vertrek) en dat 'zwaar' gevierd wordt en ons vertrek niet zal vergemakkelijken.
In het stuk tussen Prah-Athit en Khao San heb je ook massa's guesthouses, touristen bureautjes, restaurants, ... Maar in dat gedeelte is het eigenlijk een stukje rustiger dan in Khao San zelf. Daar kun je 's avonds echt letterlijk op de koppen lopen. Maar vooral, daar zijn ze zodanig veel toeristen gewoon dat je om te shoppen gewoon niet meer kunt onderhandelen. Ze zijn echt soms te arrogant om nog iets van de prijs af te doen, een prijs die veel hoger ligt dan elders.
Dus zijn we maar gaan shoppen op Chatutchak ofte de weekend-markt. We hadden er veel goeds over gehoord, maar vreesden eerlijk gezegd dat het ook hier vooral interessant was zo'n 5 jaar terug (reeds vele malen van mensen gehoord dat het 5 jaar terug veel goedkoper, rustiger, anders, kortom beter was in Thailand).
Maar dat bleek niet te kloppen. Chatutchak is gigantisch, honderden standen die werkelijk alles aanbieden, van typische soeveniers, naar heel mooie interieur stukken (tot volledige eetkamers toe), over huisdieren (met allerlei accesoires), huishoudspullen, tot alles om je tuin mooi in te richten. En natuurlijk een enorme hoeveelheid kledij. Er was zelfs een kraampje die cowboy outfits en muziek verkocht. Voor elk wat wils dus... Deze markt is zeker niet uitsluitend gericht op toeristen, het merendeel zijn gewoon Thai.
Het is bijna onmogelijk om je er echt deftig in te orienteren dus des te meer geschikt om er in rond te dwalen en je te laten verrassen. Hier vind je echt leuke spullen, niet enkel de typische soeveniers, maar ook echt mooie en originele dingen.
Een gans verschil met Khao San, waar elke winkel echt altijd weer hetzelfde aanbied.
Ook hebben we het Siam Aquarium bezocht in het gloednieuwe Siam Paragorn shopping centre. Dat centrum is niet echt voor de modale thai weggelegd, je vindt er allerlei exclusieve merken (Armani, Chanel, Dolce & Gabbana, Kenzo, ...) en gans onderaan dus het pas geopende Aquarium.
Een duiker in Phuket had ons al gezegd dat hij het persoonlijk niet zo de moeite vond, dat het leuker was om die diertjes in hun natuurlijk omgeving te ontmoeten, maar we waren toch benieuwd.
Het was een beetje van een teleurstelling. De aquaria waren slecht ingedeeld, soms had je een groot aquarium waar er amper een paar vissen inzaten en waar je vruchteloos op zoek was naar de soort die er kennelijk in zou moeten vertoeven (we hebben bijv. geen clownvis gezien - wat nu toch niet zo moeilijk te vinden is). En wat verder zag je een veel te klein aquarium, waar maar liefst 14 murenes waren in ondergebracht. Wellicht zoveel zodat ze niet allemaal een holletje konden vinden om in te schuilen zodat ze wel moesten rondzwemmen.
Ze hadden er ook twee zeeleeuwen in een bassin dat eigenlijk voor pinguins bestemd was (en zelfs voor die beestjes veels te klein zou zijn).
En dan was er nog het voederen van de haaien. Echt een farce. In een aquarium waar er zeker 6 leopard sharks en twee enorme nurse sharks zaten, samenhokkend met een paar enorme roggen en een massa vissen, sprongen er twee duikers in die een bak met vis meehadden die ze dan zo eerlijk mogelijk over de verschillende grote dieren verdeelden. Die machtige beesten werden eigenlijk tot bedelende puppies herleid.
Het zicht van een enorme rog die tegen een haai aanzwemt omdat de ruimte gewoon te klein is, vonden wij onnatuurlijk en wansmakelijk.
Deze keer hebben we in Bangkok wat meer de bus genomen om overal te geraken. Iets wat de Lonely Plant omschrijft als "het vervoersmiddel voor de gevorderde Bangkok reiziger". Eerlijk gezegd, als je gewoon vraagt aan je guesthouse, weten die mensen over het algemeen goed welke bussen je waar kunt nemen. En ze zijn echt spotgoedkoop.
Nog iets typisch aan de thaise steden (Bangkok op kop) is dat ze elke stoep inpalmen met kraampjes om te verkopen. Het lijkt wel alsof elke thai iets te verkopen heeft. Zoals je hieronder merkt, kun je de winkels vanop straat bijna niet zien door al de verkoopstalletjes.
En tot slot nog een foto van de beruchte Tuk-Tuk. Persoonlijk zien we de tuk-tuk chauffeurs eerder als een plaag, ze zagen je constant de oren van het lijf, vragen overdreven veel geld en als je ze dan een keer nodig hebt, zijn ze nergens te bekennen.
Voila, onze laatste post vanuit Thailand. Er zal zeker nog een post volgen over Ayuthaya en Lopburi, maar die gaan we schrijven vanuit Belgie. Nu, eerst thuis geraken...
Friday, April 07, 2006
Vanuit Phuket is het maar een paar uurtjes met de bus tot in Khao Lak. Deze keer wel met al onze bagage, we keren niet meer terug naar Phuket, dus kunnen we niets meer achterlaten.
In Khao Lak gaan we onmiddellijk naar Sea Dragon om er ons duikmateriaal te stockeren en ons finaal in te schrijven voor de cruise (lees, de rest van het geld te betalen).
Onmiddellijk valt op dat het een gans andere organisatie is dan Aladdin (waar we onze eerste cruise mee gedaan hadden). Ze komen goed georganiseerd over en hebben een geriefelijke duikwinkel. We mogen onze bagage achteraan stockeren en daarna gaan we op zoek naar een kamer voor 5 april, wanneer we van de cruise terugkomen. Khao Lak blijkt echter verre van goedkoop. Kennelijk hebben ze na de tsunami een gans seizoen verloren (Khao Lak werd enorm hard getroffen door de tsunami en er zit hier iets minder geld achter dan pakweg in Phuket) en willen ze dat nu compenseren door de prijzen abnormaal hoog te houden. Daarbij komt nog dat ze kennelijk niet gepromoot worden door de TAT (Tourism Authority of Thailand).
's Avonds gaat het richting pier en maken we voor het eerst kennis met de boot. We verblijven de eerste nacht reeds aan boord, het duiken is pas voor de volgende dag. De boot is een stuk ruimer dan die van de eerste cruise en de cabines een stukje aangenamer. Niet gigantisch (het plafond is nog altijd pijnlijk laag), maar aangezien we bij de gelukkigen behoren die een tweepersoonskamers hebben, hebben we naast onze matras ook nog wat ruimte om de bagage te plaatsen.
Het duikdek is enorm uitgebreid, plaats genoeg voor iedereen om zich klaar te maken en te water te gaan. Verder heel veel plekken waar je je kunt ontspannen tussen de duiken in en veel plaatsen om te zonnen. Hieronder zie je trouwens de boot, met op de voorgrond (helemaal rechts), Catherine.
Het ritme van een duikdag is gelijk aan die bij Aladdin, maar de duiken zijn hier wel beperkt tot 50 minuten. Eerst dachten we dat dat enkel voor mensen was met beperkte ervaring maar algauw bleek dat wij hoegenaamd geen vrijheid kregen. Net als iedereen moesten we na 45 minuten aan onze safety-stop beginnen. Dat botste wel met wat wij van de duiken verwachten, wij zagen het eerder in de zin van: duiken totdat de fles leeg is :-) Op ons eentje gaan duiken was er dus al helemaal niet bij, en dat terwijl we op sommige sites al 4 duiken hadden en de topologie echt niet moeilijk was.
Een paar keer met onze begeleidster (Lelani uit Zuid-Afrika) proberen erover te discusieren maar die verstopte zich achter bedrijfs-policies. Enige toegeving was wel dat als er een van de andere duikers in onze groep (we zaten met twee advanced duikers, met een 20-tal duiken, echt goeie indeling van de groepen was er niet) al aan 50 bar zat, dan mochten wij een paar keer met zijn twee alleen verder duiken.
Slotsom: nogal een betuttelende mentaliteit, die zeker niet in goede aarde zou vallen bij de meeste mensen bij Ocean Divers. En zeker iets waar wij ons beter voor gaan informeren voordat we opnieuw een cruise bestellen ergens. Eerder een bedrijf dat zich richt op pure vakantie-duikers.
Maar de duiken zelf waren uiteraard wel heel goed. Dat heeft uiteindelijk weinig met de organisatie te maken: de sites zijn gewoon goed! Heb vollop mijn nieuwe camera terug kunnen uitproberen. Alhoewel ik een lekje had en daardoor gedurende een aantal duiken de onderwatercase leeg meenam om op verdere lekken te testen. Maar alsnog een paar leuke foto's kunnen maken:
Nee, hier hebben we (ook) geen Photoshop op losgelaten, deze schorpioenvis had perfect het kleur van het omliggende zeegras aangenomen:
En deze murene had er kennelijk evenveel plezier in om ons te ontmoeten als wij haar:
Na de cruise verbleven we nog een volle dag in Khao Lak. De vorige keer dat we hier verbleven was in november en toen regende het pijpenstelen. Nu was het heel zonnig en hebben we ons geamuseerd met langs het strand te wandelen en wat van de zon te genieten. Het strand hadden we bijna voor ons alleen. Er waren niet al teveel toeristen (laag seizoen is eigenlijk ingezet in Thailand). Het is een van de mooieren stranden die we gezien hebben, althans van diegene die zich op het vasteland bevonden.
Khao Lak zelf stelt niet zoveel voor, alles buiten de resorts concentreet zich rond een grote weg die door het stadje loopt. Van hieruit hebben we dan een nachtbus genomen naar Bangkok.
